Apolobamba Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer in Bolivia

Ontdek het Apolobamba Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer (in het Spaans: Área Natural de Manejo Integrado Apolobamba), een must-see bestemming voor natuur- en avontuurliefhebbers. In deze gids nemen we je mee op een virtuele reis door dit biodiversiteitsparadijs en voorzien we je van alle informatie die je nodig hebt voor een volledig bezoek. We maken je vertrouwd met de fauna, flora, de belangrijkste toeristische attracties en de zeer aanbevolen activiteiten die er kunnen worden uitgevoerd.

Inleiding tot het Apolobamba Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer

Apolobamba Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer in Bolivia

Geografische ligging

Het Apolobamba Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer ligt ten westen van het departement La Paz in Bolivia en strekt zich uit over verschillende provincies, waaronder Bautista Saavedra, Franz Tamayo en Larecaja. De gemeenten die deel uitmaken van dit beschermde gebied zijn Curva, Charazani, Pelechuco en Mapiri. Deze bevoorrechte ligging in de Andes-regio van Bolivia biedt een unieke diversiteit aan landschappen en ecosystemen, wat het een aantrekkelijke bestemming maakt voor natuur- en avontuurliefhebbers.

Geografische coördinaten

De geografische coördinaten voor de locatie op kaarten en GPS zijn als volgt:

  • Zuidelijke breedtegraad: Van 14° 41’3.46″ tot 15° 21’36.597″
  • Westerlengte: Van 69° 21’47.59″ tot 68° 03’11.046″

Deze coördinaten definiëren ruwweg de geografische omvang van het beschermde gebied, dat een groot deel van het departement La Paz in Bolivia beslaat, inclusief de provincies Bautista Saavedra, Franz Tamayo en Larecaja, evenals de gemeenten Curva, Charazani, Pelechuco en Mapiri.

Geschiedenis en oprichting van het park

Het Apolobamba National Park of Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer werd opgericht op 7 januari 1972 bij Supreme Decree N° 10070 en werd aanvankelijk opgericht als het Ulla Ulla Nationaal Faunareservaat. Later, in 1977, werd het door UNESCO aangewezen als biosfeerreservaat vanwege het belang ervan.

Op 14 januari 2000 werd het park via Supreme Decree N° 25652 heringedeeld, hernoemd en opnieuw gedefinieerd als een Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer.

Naast de bescherming van de rijke biodiversiteit is het Apolobamba Gebied voor Geïntegreerd Natuurbeheer ook de thuisbasis van de Kallawaya-cultuur, waarvan de eeuwenoude tradities en kennis in 2003 door UNESCO zijn erkend als een Meesterwerk van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid. Deze inheemse gemeenschap is een integraal onderdeel van de identiteit van het park en leeft al eeuwen in harmonie met de natuur.

Het Apolobamba Natuurgebied is een schatkamer van natuur en cultuur, met een geschiedenis vol erkenning en bescherming, waardoor het een droomlocatie is voor liefhebbers van avontuur en natuurbescherming.

Doelstellingen van oprichting

Het park werd opgericht met een aantal duidelijke en ambitieuze doelstellingen:

  1. Behoud en duurzame ontwikkeling: Het hoofddoel is om compatibiliteit te bereiken tussen het behoud van lokale ecosystemen en de duurzame ontwikkeling van de bevolking die in het gebied woont. Het doel is om natuurlijke hulpbronnen te beschermen en hun duurzaam gebruik te bevorderen om de levenskwaliteit van de lokale gemeenschappen, die traditioneel afhankelijk zijn van deze hulpbronnen, te verbeteren.
  2. Behoud van ecosystemen en soorten: Het doel is om het voortbestaan van representatieve hoog-Andes-ecosystemen te waarborgen, die zich in een bijna ongerepte staat bevinden, samen met essentiële ecologische processen. Dit zal bijdragen aan het behoud van representatieve soorten in de regio, met name die soorten die prioriteit hebben voor bescherming, waaronder bedreigde, met een beperkt verspreidingsgebied en endemische soorten, evenals genetische hulpbronnen.
  3. Bescherming van cultureel erfgoed: Naast natuurbehoud streeft het gebied ernaar om het culturele erfgoed in de regio te behouden. Er worden inspanningen geleverd om traditionele technieken en systemen voor het gebruik van hulpbronnen nieuw leven in te blazen, zodat de lokale cultuur wordt behouden.
  4. Bevordering van wetenschappelijk onderzoek: Wetenschappelijk onderzoek naar hoog-Andes-ecosystemen, flora en fauna, evenals de sociaaleconomische, historische en culturele aspecten van de regio, wordt aangemoedigd. Dit onderzoek zal bijdragen aan een beter begrip van de regio en de besluitvorming over natuurbescherming ondersteunen.
  5. Recreatie en ecotoerisme: Het gebied biedt uitgebreide mogelijkheden voor natuurgebaseerde recreatie, ecotoerisme, milieubeschouwing, milieueducatie, communicatie, promotie en verspreiding. Dit stelt bezoekers in staat om te genieten van de natuurlijke schoonheid van de plaats en tegelijkertijd meer bewustzijn te creëren over het belang van natuurbehoud.

Met deze doelstellingen in gedachten wordt het natuurgebied een waardevolle ruimte waar de bescherming van natuur en cultuur samenkomt met het welzijn van lokale gemeenschappen en verrijkende ervaringen voor bezoekers die geïnteresseerd zijn in ecotoerisme en natuurbescherming.

Grootte van het beschermde gebied

Volgens het oprichtingsbesluit heeft het Apolobamba Natuurgebied een oppervlakte van 483.743,80 hectare. Digitale bestanden van het Geografisch Informatiesysteem (GIS) geven een iets kleinere oppervlakte aan, namelijk 473.796,059 hectare.

Geografische kenmerken

Fysiografie

Het gebied heeft een diverse en spectaculaire fysiografie, gekenmerkt door een brede hoogteverschillen, variërend van 800 meter boven zeeniveau tot de indrukwekkende 6.200 meter boven zeeniveau. Het ligt binnen de Oostelijke Cordillera, wat bijdraagt aan het ruige terrein met talrijke ravijnen die kleine valleien vormen, wat resulteert in een ruige configuratie met zeer steile en afgrondachtige hellingen.

De regio is gevormd door historische glaciale invloeden, wat heeft geleid tot processen van rotsverwering, erosie en transport van materiaal naar lagere delen. Bovendien hebben geotectonische bewegingen in het hele gebied ook bijgedragen aan de vorming van het reliëf.

Een opvallend kenmerk van Apolobamba is het smelten van de Apolobamba Cordillera, dat talloze ravijnen en rivieren voedt die uiteindelijk uitmonden in de rivier Mapiri, die deel uitmaakt van het Amazonebekken.

Binnen het beschermde gebied kunnen verschillende fysiografische eenheden worden onderscheiden, die bijdragen aan de landschapsdiversiteit:

  1. Andeszone: Deze zone omvat de hoogste hoogtes van het gebied, met hoogtes boven de 5.000 meter boven zeeniveau. Hier vind je machtige met sneeuw bedekte pieken, gletsjers en alpenlandschappen.
  2. Sub-Andeszone: Bij het afdalen in hoogte toont deze zone heuvels en berghellingen, die een overgang vertegenwoordigen tussen de hoogtes van de Andes en lager gelegen gebieden.
  3. Voor-Andes: In deze fysiografische eenheid wordt het reliëf geleidelijk minder steil, waardoor bredere heuvels en valleien ontstaan.
  4. Alluviale meerpolders: De alluviale vlakte strekt zich uit in de lagere delen, waar rivieren en beken in de loop der tijd sedimenten hebben afgezet, waardoor vlakke en vruchtbare gronden zijn ontstaan.

Deze diversiteit aan fysiografische eenheden draagt bij aan de overvloed aan ecosystemen en habitats, wat op zijn beurt bijdraagt aan de rijke biodiversiteit die te vinden is in dit natuurlijke paradijs van Bolivia.

Klimaat

Er zijn verschillende klimaattypes vanwege de gevarieerde fysiografische kenmerken van de verschillende regio’s die het gebied samenstellen.

In de hogere delen van het beschermde gebied is het klimaat koud met gemiddelde jaartemperaturen van ongeveer 4,5 °C. In de punaregio, een zone op grote hoogte, wordt een gemiddelde temperatuur van rond de 10 °C gehandhaafd, terwijl in de Yungas-zone, die zich op lagere hoogtes bevindt, de gemiddelde jaartemperaturen rond de 26 °C liggen.

Het beschermde gebied van Apolobamba heeft twee operationele weerstations die de gemiddelde jaartemperaturen op twee specifieke locaties registreren: Ulla Ulla, waar een gemiddelde temperatuur van 12,2 °C is geregistreerd, en Charazani, waar de gemiddelde jaartemperaturen lager zijn, tot 5 °C.

Wat betreft de neerslag registreren de genoemde stations een jaarlijkse gemiddelde neerslag van ongeveer 343 mm in Charazani en 505 mm in Ulla Ulla. De maanden met de meeste neerslag zijn meestal van december tot februari, terwijl de droogste maanden zich tussen juni en augustus bevinden.

Deze klimaatvariaties dragen bij aan de diversiteit van ecosystemen en landschappen, van de besneeuwde hoge toppen tot de warmere Yungas-valleien.

Hydrografie

Het park ligt binnen het macrobekken van de Amazone, wat betekent dat zijn hydrografische systemen bijdragen aan de waterstroom naar dit belangrijke Amazonebekken. Binnen het beschermde gebied kunnen verschillende hydrografische deelbekkens worden geïdentificeerd, waarvan de belangrijkste die van de rivieren Grande of Guapay, Mamorecillo en Yapacanl zijn.

  1. Deelbekken van de rivier Grande of Guapay: Deze rivier is een van de belangrijkste zijrivieren die in Apolobamba ontspringt en aanzienlijk bijdraagt aan de stroom van de rivier Guapay, die op zijn beurt deel uitmaakt van het Mamoré-riviersysteem. De rivier Grande heeft een aanzienlijke loop, doorkruist hooggelegen berggebieden en valleien voordat hij zich bij andere rivieren voegt die uiteindelijk het Mamoré-bekken vormen.
  2. Deelbekken van de rivier Mamorecillo: Ook afkomstig uit het natuurgebied, is dit een andere zijrivier die bijdraagt aan het Mamoré-riviersysteem. De loop van deze rivier wordt gekenmerkt door het passeren van berggebieden en het vormen van ravijnen en valleien die bijdragen aan de afvloeiing naar het Mamoré-bekken.
  3. Deelbekken van de rivier Yapacanl: Een andere belangrijke zijrivier die in het park ontspringt. Langs zijn loop voegt hij zich ook bij andere rivieren die uiteindelijk deel gaan uitmaken van het Mamoré-bekken, een van de belangrijkste Amazone-rivieren.

Deze hydrografische deelbekkens zijn fundamenteel voor het evenwicht en het behoud van het Apolobamba-ecosysteem, evenals voor het in stand houden van de biodiversiteit in de regio.

Biodiversiteit

Ecoregio’s

Het gebied valt voornamelijk binnen twee belangrijke ecoregio’s: de Yungas-ecoregio en de Noordelijke Puna-ecoregio. Daarnaast zijn er ook elementen van de ecoregio van de Inter-Andes Droge Bossen te vinden in sommige droge valleien.

  1. Yungas-ecoregio: Deze ecoregio komt overeen met zeer vochtige bossen en bevindt zich in het centrale deel van het beschermde gebied, dat zich uitstrekt van het noordwesten tot de zuidoostelijke grens van het Apolobamba Natuurgebied. Het beslaat het grootste deel binnen het beschermde gebied. Yungas-bossen worden gekenmerkt door een hoge luchtvochtigheid en een diverse flora en fauna.
  2. Noordelijke Puna-ecoregio: De Noordelijke Puna-ecoregio bestaat uit drie sub-ecoregio’s: Vochtige Puna, Semi-vochtige Puna en Altoandeense Vegetatie van de Oostelijke Cordillera. Deze gebieden bevinden zich op grotere hoogtes en worden gedomineerd door graslanden, struikgewassen en typische vegetatie van de hoge Andesbergen.
  3. Elementen van Droge Vallei-ecoregio van de Inter-Andes Droge Bossen: In bepaalde gebieden zijn elementen te vinden van de ecoregio van de Inter-Andes Droge Bossen, die kenmerkend zijn voor drogere valleien met vegetatie die is aangepast aan deze omstandigheden.

Flora

Het Apolobamba Natuurgebied herbergt een indrukwekkende florale diversiteit, met in totaal 180 families, 735 geslachten en 1.701 geïdentificeerde soorten. Deze botanische rijkdom is te danken aan de aanwezigheid van verschillende ecologische zones in het gebied, elk met hun eigen unieke klimatologische en omgevingsomstandigheden.

In het oostelijke deel van het gebergte, geclassificeerd als de Biogeografische Provincie van de Yungas, vind je zeer vochtige bossen met een grote verscheidenheid aan plantensoorten. Daarentegen, op de westelijke helling van het gebergte, die overeenkomt met de Biogeografische Provincie van de Peruaanse Puna, ligt de Puna Altoandina, gedomineerd door steppe van kort gras, met soorten zoals Aciachne pulvinada, Deyeuxia vicunarum, Stipa hans-meyeri en vele andere laag groeiende kruiden.

Een belangrijk onderdeel van de Puna Altoandina zijn de bofedales, die natuurlijke groenblijvende graslanden zijn met permanent vochtige bodems, geschikt voor het grazen van tamme en wilde kameelachtigen. Dit gebied heeft een karakteristieke vegetatie met soorten zoals Oxychloe andina, Festuca dolichophylla, Gentiana sedifolia en anderen.

In de bovenlopen van valleien en in het paramo zijn lage bossen te vinden van Polylepis lanata, Polylepis pepei en Polylepis besseri, queñua-soorten die geassocieerd zijn met hooggelegen kruidachtige vegetatie, voornamelijk bestaande uit graslanden en struikgewassen.

Het paramo, ook wel yungueño genoemd, heeft een hoge florale diversiteit dankzij de topografische variaties, hoge neerslag, constante luchtvochtigheid en lage temperaturen.

Deze ecosystemen en hun florale diversiteit hebben een grote economische, sociale, culturele, geopolitieke en ecologische betekenis. Ze vormen de voedingsbasis voor het fokken van alpaca’s, lama’s en dienen ook als habitat voor een diversiteit aan fauna, waaronder de vicuña en een verscheidenheid aan vogels.

Fauna

De fauna in de regio wordt vertegenwoordigd door een combinatie van soorten uit de Andes, Yungas en Amazoneregio’s. Deze kenmerken maken de regio bijzonder interessant voor de interpretatie en studie van evolutionaire en biogeografische processen, waardoor het een gebied van groot belang voor natuurbehoud is, omdat het de verspreidingsgrens van veel diersoorten vertegenwoordigt.

In het gebied zijn in totaal 613 soorten gewervelde dieren geregistreerd, waaronder de volgende:

  • Zoogdieren: Er zijn 90 zoogdiersoorten geregistreerd, wat de rijkdom en diversiteit van het Natuur- en Beheersgebied benadrukt. Onder de aanwezige soorten bevinden zich dieren zoals de hoogland pacarana (Cuniculus taczanowski) en het witstaarthert (Odocoileus virginianus), die van bijzonder belang zijn vanwege hun aanwezigheid op de grens van hun geografische verspreiding.
  • Vogels: Met een registratie van 508 soorten zijn vogels bijzonder divers. De aanwezigheid van verschillende habitats, van laaglanden tot hoge bergen, biedt ideale omstandigheden voor een grote verscheidenheid aan avifauna, waardoor deze regio een paradijs is voor vogelaars en ornithologische studies.
  • Reptielen en amfibieën: Er zijn 11 soorten reptielen en amfibieën geregistreerd. Hoewel het aantal kleiner is in vergelijking met andere groepen, blijft het een belangrijk onderdeel van de biodiversiteit van het gebied.
  • Vissen: Er zijn 4 vissoorten geregistreerd.

Attracties en toeristische activiteiten

Apolobamba-gebergte

Het majestueuze Apolobamba-gebergte is een van de belangrijkste attracties van het Apolobamba Natuurgebied. Met hoogtes variërend van 800 meter boven zeeniveau tot de indrukwekkende 6.200 meter biedt dit gebergte landschappen van buitengewone schoonheid, waaronder besneeuwde toppen, diepe valleien en weelderige tropische jungles. Het is een paradijs voor liefhebbers van natuur en avontuur.

Curva en Charazani

De steden Curva en Charazani, gelegen binnen het Natuurgebied, bieden een glimp van de lokale cultuur en tradities. Bezoekers kunnen geplaveide straten verkennen, in contact komen met inheemse gemeenschappen en leren over hun gebruiken. Bovendien dienen deze gebieden als startpunten voor verschillende toeristische activiteiten en excursies in de regio.

Pelechuco

Pelechuco, een andere gemeenschap gelegen binnen het beschermde gebied, is een essentiële bestemming voor degenen die op zoek zijn naar authentieke ervaringen. Met zijn landelijke charme en prachtige Andeslandschappen biedt Pelechuco de mogelijkheid om zich onder te dompelen in het dagelijks leven van lokale gemeenschappen en te genieten van de rust van de natuur.

Warmwaterbronnen van Charazani

De warmwaterbronnen van Charazani zijn een waar natuurjuweel. Omringd door adembenemende landschappen bieden deze warme en genezende wateren een ontspannend thermisch bad na een dag van verkenning in de regio. Het is een ideale plek om te genieten van rust en lichaam en geest te verjongen.

Curva – Pelechuco Trekkingroute

Deze opwindende trekkingroute is een onvergetelijke ervaring voor liefhebbers van natuur en avontuur. De route doorkruist een deel van het Apolobamba-gebergte op een gemiddelde hoogte van 4.000 meter boven zeeniveau en biedt de mogelijkheid om te genieten van het Andeslandschap en de unieke flora en fauna van de regio te ontdekken. Onlangs zijn er twee lodges gebouwd, in Lagunillas (Curva) en Aguas Blancas (Pelechuco), om de ervaring van wandelaars tijdens deze fascinerende reis te vergemakkelijken en te verrijken.

Lokale cultuur en menselijke interactie

Inheemse gemeenschappen en hun relatie met het park

Lokale inheemse gemeenschappen leven al eeuwen in harmonie met de natuur en zijn een integraal onderdeel van de identiteit van het park. Enkele van de inheemse gemeenschappen of volkeren die hier historisch hebben gewoond, zijn de Kallawayas, bekend om hun traditie in de voorouderlijke geneeskunde en het gebruik van geneeskrachtige planten, en de Aymara’s, een inheems volk dat de Andes van Bolivia en aangrenzende landen bewoont. Hun eeuwenoude kennis van duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen en culturele praktijken is van cruciaal belang voor het behoud van het beschermde gebied.

Conservatie

Uitdagingen voor natuurbehoud en huidige bedreigingen

Het park staat voor verschillende uitdagingen op het gebied van natuurbehoud, waaronder klimaatverandering, ontbossing en stroperij.

Initiatieven voor behoud en herstel

Er zijn verschillende lopende initiatieven om het ecosysteem van het park te beschermen en te herstellen en duurzaam toerisme te bevorderen.

Plannen van je bezoek

Beste tijd om te bezoeken

De beste tijd om het natuurgebied te bezoeken is tijdens het droge seizoen, tussen mei en september.

Hoe het Apolobamba Natuurgebied te bereiken

Om het Apolobamba Natuurgebied te bereiken, zijn er twee hoofdroutes die je over land kunt nemen vanuit de stad La Paz:

  1. Route La Paz – Huarina – Achacachi – Escoma – Apolobamba Natuurgebied: Deze route leidt je door de steden Huarina, Achacachi en Escoma voordat je het park bereikt. Vanuit Escoma heb je toegang tot verschillende gemeenten binnen het beschermde gebied, zoals Suchez, Pelechuco, Charazani, Antaquilla en anderen.
  2. Route La Paz – Caranavi – Guanay – Mapiri – Apolobamba Natuurgebied: De tweede route voert je van La Paz naar Caranavi en vervolgens naar Guanay en Mapiri, waar je toegang hebt tot het park.

Beide routes bieden indrukwekkende landschappen en stellen je in staat om verschillende gebieden van de regio te verkennen voordat je het prachtige Apolobamba bereikt. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je een geschikt voertuig hebt voor de wegomstandigheden en rekening te houden met de afstand en reistijd, aangezien sommige wegen steil en onverhard kunnen zijn. We raden aan om de wegomstandigheden te controleren en je reis ruim van tevoren te plannen voor een veilige en aangename ervaring.

Accommodatie en verblijf nabij het park

Service Locatie Categorie
Hotelvoorzieningen (Lodges, Gasthuizen, Hotels) Pelechuco 1 Llajtaymanta Hotel
3 Lodges
Antaquilla 1 Lodge
Charazani 2 Hotels
2 Hostels
2 Gasthuizen
3 Lodges
Amarete 2 Lodges
Gemeenschapshostels Pacha Trek Route 1 Qutapamapa Hostel
1 Kaluyo Hostel
1 Chacarapi Hostel
1 Chari Hostel
Caata* 1 Condor Wasi Hostel
Curva 1 Lagunillas Hostel
Canizaya 1 Canizaya Hostel
Agua Blanca 1 Cerro Presidente Hostel
Pelechuco* 1 Pelechuco Hostel
Hilo Hilo* 1 Hilo Hilo Hostel

(*) Onderhevig aan wijzigingen afhankelijk van het seizoen.

Aanbevelingen voor een verantwoord en veilig bezoek

Vergeet niet voldoende water en zonnebrandcrème mee te nemen, en volg altijd de "Leave No Trace"-richtlijnen.

Regels en voorschriften voor bezoekers

Het is belangrijk om de regels van het park te respecteren om de bescherming van de biodiversiteit en de kwaliteit van de ervaring voor alle bezoekers te waarborgen.