Nationaal Park Torotoro is een beschermd gebied in Bolivia dat een reeks verrassingen presenteert aan zijn bezoekers. Gelegen in het Andesgebergte, combineert dit park een verbazingwekkende biodiversiteit, dinosaurusvoetafdrukken, en een indrukwekkend geologisch en cultureel erfgoed. Een unieke ervaring wacht op iedereen die ervoor kiest om het te verkennen.
Inhoud
Inleiding tot Nationaal Park Torotoro
Geografische locatie
Het ligt in de gemeente Torotoro, in de provincie Charcas, aan het noordelijke uiteinde van het departement Potosí, Bolivia. Het bevindt zich op een afstand van 736 km van de hoofdstedelijke stad en slechts 140 km van de stad Cochabamba.
Met een oppervlakte van 16.570 hectare valt dit park op als het kleinste nationale beschermde gebied van Bolivia. Ondanks zijn compacte grootte, leven binnen de grenzen van het park tien landelijke gemeenschappen in harmonie met de stedelijke bevolking van Torotoro, wat culturele authenticiteit en een verbinding met lokale tradities biedt.
Geografische coördinaten
De geografische coördinaten van Nationaal Park Torotoro bevinden zich in het referentiekwadrant tussen de volgende punten:
Punt 1:
- Breedtegraad: 18° 1’36.78″ Zuid.
- Lengtegraad: 65° 53’10.51″ West.
Punt 2:
- Breedtegraad: 18° 10’24.48″ Zuid.
- Lengtegraad: 65° 37’19.9″ West.
Deze coördinaten definiëren ruwweg de locatie van het park op de kaart en beslaan het gebied tussen deze punten in het referentiekwadrant.
Geschiedenis en beschermingsstatus
De geschiedenis van Nationaal Park Torotoro gaat terug tot 10 juni 1988, toen Rodolfo Becerra de la Roca, een inwoner van Torotoro, de Torotoro Conservation Association (ACT) oprichtte. Het belangrijkste doel van deze vereniging was het bevorderen van het behoud, de bescherming en het juiste beheer van wilde dieren, evenals paleontologische en speleologische bronnen, en het behouden van de natuurlijke schoonheid van het Toro Toro-gebied.
Onder leiding van ACT werd de studie voor de oprichting van Nationaal Park Torotoro uitgevoerd, en het werd in het Spaans genoemd "Parque Nacional Torotoro" (PNT). Dit diende als basis voor het beheren van zijn verklaring door middel van het Opperste Besluit nr. 22269, uitgegeven op 26 juli 1989. Later, in november 1992, tijdens de regering van Jaime Paz Zamora, werd het park verheven tot de rang van wet door Wet nr. 1370. Het is belangrijk op te merken dat Torotoro het enige nationale park in Bolivia is dat door een particulier initiatief is opgericht, wat Rodolfo Becerra de la Roca een speciale erkenning als oprichter van dit nationale park geeft.
In 2019 kreeg het park aanzienlijke internationale erkenning. Het Institute of Responsible Tourism (ITR), verbonden aan UNESCO, kende het park de "Biosphere"-certificering toe op het gebied van toerisme. Deze certificering bevestigt dat het park een duurzame toeristische bestemming is op economisch, ecologisch en cultureel gebied. Het was de eerste toeristische bestemming in Bolivia die deze certificering ontving, wat zijn inzet voor duurzame toeristische ontwikkeling benadrukt.
In november 2021 bezochten leden van de UNESCO World Geoparks Council Nationaal Park Torotoro om zijn potentieel te evalueren voor nominatie als geopark. Als het deze aanduiding krijgt, zou Torotoro Bolivia’s eerste geopark worden en het negende in Latijns-Amerika. Een definitief antwoord over deze nominatie wordt verwacht tegen januari 2022, wat nieuwe kansen biedt voor het bevorderen van behoud en toerisme in de regio.
Doelstellingen van het Nationaal Park
Het werd opgericht met een reeks duidelijke doelstellingen die de instandhouding en het beheer ervan leiden. Deze doelstellingen omvatten:
- Behoud van natuurlijke landschappen: Het park streeft ernaar de unieke natuurlijke landschappen binnen zijn territorium te beschermen en te behouden, zoals bergen, plateaus, valleien en kloven. Deze natuurlijke landschappen zijn een integraal onderdeel van het ecosysteem van het park en dragen bij aan zijn landschappelijke schoonheid.
- Behoud van archeologische, paleontologische en speleologische sites: Torotoro herbergt een rijke culturele en paleontologische geschiedenis. Het park zet zich in voor het behoud en de bescherming van de waardevolle archeologische, paleontologische en speleologische sites binnen zijn grenzen. Dit omvat rotsschilderingen, dinosaurusvoetafdrukken, grotten en andere belangrijke geologische formaties.
- Behoud van flora en fauna in inter-Andes valleien: Het park is de thuisbasis van een grote verscheidenheid aan flora- en faunasoorten die zich hebben aangepast aan de inter-Andes valleien. Het doel is deze ecosystemen te beschermen en het voortbestaan van endemische en inheemse soorten die het park bewonen, te waarborgen.
- Bevordering van onderzoek, recreatie en toerisme: Het park moedigt wetenschappelijk onderzoek aan op verschillende disciplines die verband houden met geologie, paleontologie, ecologie en lokale cultuur. Daarnaast streeft het ernaar mogelijkheden te bieden voor recreatie en duurzaam toerisme, zodat bezoekers kunnen genieten van de natuurlijke en culturele schoonheid van het park, terwijl het behoud ervan wordt bevorderd.
Jaarlijkse bezoeken
Volgens statistieken uit 2018 ontving Nationaal Park Torotoro ongeveer 25.000 bezoekers. Dit cijfer weerspiegelt de groeiende populariteit van deze toeristische bestemming en zijn vermogen om mensen aan te trekken die geïnteresseerd zijn in het verkennen van zijn biodiversiteit, natuurlijke schoonheid, dinosaurusvoetafdrukken en unieke geologische formaties.
De toename van het aantal bezoekers is een indicator van de interesse en erkenning die het zowel nationaal als internationaal heeft gekregen. De rijkdom van zijn natuurlijke, culturele en paleontologische erfgoed heeft de aandacht getrokken van natuurliefhebbers, avonturiers en wetenschappers, wat een gestage stroom van mensen genereert die graag alles willen ervaren wat het park te bieden heeft.
Geografie
Fysiografie en Geomorfologie
Nationaal Park Torotoro is gelegen in de fysiografische provincie van de Oostelijke Cordillera in Bolivia. Het beslaat een hoogtebereik van 1.900 meter boven zeeniveau tot 3.600 meter boven zeeniveau. Deze geografische en altitudinale ligging draagt bij aan de diversiteit en uniciteit van zijn fysiografie.
Het landschap van het park wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van heuvels en bergen, die een bergachtig complex vormen dat zich uitstrekt over het hele grondgebied. Deze bergformaties bieden indrukwekkende landschappen en boeiende panorama’s.
Naast de bergen beschikt het park over plateaus die boven het omliggende terrein uitsteken. Deze plateaus bieden panoramische uitzichten op de omgeving en voegen variatie toe aan de fysiografie van het park.
Smalle valleien maken ook deel uit van de fysiografie van Torotoro. Deze valleien, uitgehouwen door erosie gedurende miljoenen jaren, bieden pittoreske landschappen en de mogelijkheid om kloven en rivieren die erdoorheen stromen, te verkennen.
Tot slot omvat het park alluviale-colluviale terrassen, sedimentaire formaties in de vorm van horizontale platformen. Deze terrassen zijn het resultaat van sedimentafzettingen die door waterstromen worden meegevoerd, waardoor vlakke gebieden ontstaan die contrasteren met de omliggende bergen.
Hydrografie
Het park ligt binnen het Amazonebekken, een van de belangrijkste hydrografische bekkens in Zuid-Amerika. Het park maakt specifiek deel uit van twee hydrografische bekkens, het Caine-rivierbekken en het San Pedro-rivierbekken, die bijdragen aan de waterstroom naar het Amazonebekken.
Binnen deze bekkens kruisen verschillende hydrografische stroomgebieden door Nationaal Park Torotoro. Enkele van deze stroomgebieden zijn:
- Inca Corral-rivierstroomgebied: een van de belangrijkste zijrivieren van het Caine-rivierbekken. De waterloop stroomt door een deel van het park en draagt bij aan de watervoorziening van het gebied.
- Rodé-rivierstroomgebied: ook een zijrivier van het Caine-rivierbekken, het doorkruist het park en vormt schilderachtige rivierlandschappen.
- Sucusuma-rivierstroomgebied: een andere belangrijke zijrivier van het Caine-rivierbekken. De aanwezigheid in het park voegt hydrografische diversiteit en waarde toe aan het gebied.
- Mayu-lagoonstroomgebied: de Mayu-lagoon, gelegen in het nationale park, maakt deel uit van dit stroomgebied. Het is een natuurlijk waterlichaam dat de hydrografie van het park verrijkt.
- Challampa-stroomgebied: een ander relevant stroomgebied dat het park doorkruist. De beken en zijrivieren dragen bij aan de waterstroom in de regio.
Deze hydrografische stroomgebieden vormen een belangrijk rivierennetwerk binnen het beschermde gebied, dat water levert aan de flora, fauna en bezoekers van het park. Bovendien dragen de kenmerken van deze rivieren en lagunes bij aan de landschappelijke schoonheid en ecosysteemdiversiteit binnen het beschermde gebied.
Klimaat van het park
De gemeente Torotoro vertoont aanzienlijke klimaatvariaties op basis van de hoogte en nabijheid van de Caine-rivier. In de lagere delen nabij de rivier wordt het klimaat gekenmerkt door beperkte regenval, met neerslaghoeveelheden van minder dan 450 mm per jaar. Bovendien heerst er in deze gebieden een warmer klimaat.
In de middelste delen van de gemeente is de neerslag gematigd, variërend van 450 tot 650 mm per jaar. Deze gebieden bevinden zich in een tussenbereik qua regenval en temperatuur.
Omgekeerd ontvangen de hogere delen van de gemeente meer regenval, met neerslag die varieert tussen 800 en 1000 mm per jaar. Deze zones kenmerken zich door een koeler en vochtiger klimaat, en tijdens de zomer komt stabiele mist vaak voor. De luchtvochtigheid is hoger in deze hooggelegen gebieden in vergelijking met de lagere en middelste delen.
Biodiversiteit van Torotoro Park
Ecoregio’s
Het park herbergt twee onderscheidende ecoregio’s binnen zijn grenzen: de Noordelijke Puna en de Inter-Andes Droge Bossen.
De Noordelijke Puna is een ecoregio die wordt gekenmerkt door zijn hooggelegen ligging in het noordelijke deel van de Andes-regio. Binnen het park bevindt zich de sub-ecoregio van Semi-Vochtige Puna. Deze sub-ecoregio kenmerkt zich door een hogere luchtvochtigheid in vergelijking met andere puna-gebieden, wat resulteert in diverse vegetatie die zich aan deze omstandigheden heeft aangepast. De aanwezigheid van graslanden, struikgewas en soorten flora en fauna die zich hebben aangepast aan de grotere hoogten is kenmerkend voor deze sub-ecoregio.
De Inter-Andes Droge Bossen zijn een ecoregio die voorkomt in inter-Andes gebieden, waar regenval beperkt is en perioden van droogte frequent zijn. Binnen Nationaal Park Torotoro is de sub-ecoregio van Inter-Andes Droge Bossen aanwezig. Deze sub-ecoregio wordt gekenmerkt door vegetatie die is aangepast aan de droge omstandigheden, zoals droge bossen, struikgewas en cactussen. De fauna heeft zich ook aan deze omstandigheden aangepast, met soorten die kunnen overleven met beperkte water- en voedselbronnen.
Flora
Met een indrukwekkende diversiteit aan flora zijn er in totaal 359 soorten vaatplanten en niet-vaatplanten geregistreerd. Onder deze soorten zijn er 20 endemisch voor Bolivia, wat betekent dat ze alleen in dit land voorkomen. Van deze endemische soorten zijn er 4 lokaal bekend, wat ze nog exclusiever en bijzonder belangrijk maakt voor behoud.
Gegevens verzameld door BCEOM-CONICOM in 1998, evenals studies van Torrico en Lara in 2000 en García et al. in 2006, hebben bijgedragen aan het identificeren en documenteren van deze rijke diversiteit aan flora in Nationaal Park Torotoro. Deze studies hebben waardevolle informatie verstrekt over de aanwezige soorten in het park en hun betekenis op nationaal en lokaal niveau.
De flora van het park omvat een grote verscheidenheid aan soorten, waaronder bomen, struiken, kruiden en andere niet-vaatplanten. Deze soorten passen zich aan de verschillende habitats binnen het park aan, zoals droge bossen, puna-gebieden en inter-Andes valleien.
De aanwezigheid van endemische en lokaal bekende soorten benadrukt het belang van het behoud van de flora in de regio. Deze unieke en exclusieve planten dragen bij aan de biodiversiteit van het beschermde gebied en vertegenwoordigen een belangrijk deel van het natuurlijke erfgoed van Bolivia. Het beschermen van deze soorten en hun habitats is essentieel om hun lange-termijn overleving te waarborgen en de biologische diversiteit van het park te behouden.
Fauna
De fauna van Torotoro wordt gekenmerkt door een combinatie van verschillende zoogeografische eenheden. Elementen uit de hooggelegen Andesregio, evenals de droge inter-Andes valleien en enkele elementen uit de Yungas-regio, zijn er te vinden.
In de hooggelegen Andesregio zijn soorten te zien die zich hebben aangepast aan de extreme hoogtecondities, zoals vicuña’s, lama’s en alpaca’s. Deze dieren zijn iconisch voor de Andesregio en hebben zich aangepast aan het leven op grote hoogten.
In de droge inter-Andes valleien zijn soorten te vinden die zich hebben aangepast aan de aride en semi-aride omstandigheden van dit gebied. Onder de dieren die in het park voorkomen, worden vogels zoals de Andescondor, haviken, patrijzen en verschillende soorten roofvogels vermeld.
Ook zijn er elementen uit de Yungas-regio, een overgangsgebied tussen de inter-Andes valleien en het tropische regenwoud. Sommige zoogdieren en vogels die typisch zijn voor deze regio kunnen in specifieke delen van het park aanwezig zijn.
Geologische en Paleontologische Wonderen
Dinosaurusvoetafdrukken
Voor dinosaurussenliefhebbers is Torotoro een droom die uitkomt. Het park staat bekend om zijn dinosaurusvoetafdrukken, die behoren tot de grootste en best bewaarde voetafdrukken in Zuid-Amerika.
Het is een fascinerende bestemming voor zowel geologie- als paleontologieliefhebbers, omdat het een overvloed aan dinosaurusvoetafdrukken en grotten van karstische oorsprong herbergt. Het verkennen van deze voetafdrukken en grotten biedt een blik op het verleden, waardoor bezoekers kunnen genieten van de aanwezigheid van grote reptielen uit het Mesozoïcum.
Binnen het park zijn verschillende dinosaurusvoetafdrukken te vinden, die enkele van de grootste en best bewaarde voetafdrukken in Zuid-Amerika laten zien. Deze voetafdrukken zijn levende getuigen van het bestaan van deze oude bewoners van de planeet en bieden een unieke ervaring voor paleontologieliefhebbers.
Grotten van Karstische Oorsprong
Er zijn ook diepe grotten van karstische oorsprong die spannende ondergrondse verkenningen bieden. Onder de opmerkelijke grotten bevinden zich de uitgestrekte Umajalanta-grot, de Huaca Senka-grot en andere. Deze grotten bevatten indrukwekkende geologische formaties en bieden een fascinerend uitzicht op de ondergrondse wereld.
Cañón del Valle de Torotoro (Toro Toro-valleikanaal)
Een andere prominente attractie van Torotoro is de adembenemende Toro Toro-valleikanaal. Deze kloof biedt spectaculaire panoramische uitzichten op het omliggende landschap, waardoor bezoekers de omvang en schoonheid van de natuur kunnen waarderen.
Met een hoogtebereik dat varieert van 3.600 tot 1.900 meter boven zeeniveau, presenteert het park een verscheidenheid aan ecosystemen en omgevingsomstandigheden. Dit heeft de aanwezigheid van gebieden met rijke fossielen en paleontologische overblijfselen bevorderd, wat extra waarde toevoegt voor wetenschappelijk onderzoek en begrip van de natuurlijke geschiedenis van de regio.
Karstformaties en Grotten
De prachtige karstformaties en grotten zijn een ander hoogtepunt van Torotoro. Bezoekers kunnen de grotten verkennen en stalactieten en stalagmieten ontdekken, terwijl ze leren over het geologische verleden van Bolivia.
Cañón de Torotoro (Torotoro-kloof)
De Torotoro-kloof, met een rivier die onderaan stroomt, is een must-see. Wandelpaden langs de kloof bieden indrukwekkende uitzichten op het omliggende landschap.
Cultureel Erfgoed
Rotsschilderingen van de Quechua- en Aymara-culturen
Naast zijn rijke biodiversiteit herbergt het park ook rotsschilderingen van de Quechua- en Aymara-culturen. Deze prehistorische schilderingen bieden een fascinerende kijk op de oude geschiedenis van Bolivia.
Hedendaagse Inheemse Volkeren en Gemeenschappen
Tijdens hun reis door het park hebben bezoekers de kans om in contact te komen met lokale inheemse gemeenschappen, die hun voorouderlijke tradities in leven houden.
Avontuur en Activiteiten in het Park
Wandelen en Trekking
Met zijn diverse terreinen biedt Torotoro verschillende wandel- en trektochten, variërend van rustige wandelingen tot meer uitdagende routes. Dit maakt het park een populaire bestemming voor liefhebbers van natuur en avontuur.
Vogels Kijken en Dieren Observeren
Voor natuurliefhebbers is Torotoro een paradijs. De diverse soorten vogels en andere dieren maken het park tot een perfecte plek voor het observeren van wilde dieren.
Speleologie en Klimmen
Het park biedt ook mogelijkheden voor speleologie en klimmen, activiteiten die avonturiers van over de hele wereld aantrekken.
Bezoek Plannen: Praktische Tips
Beste Tijd om te Bezoeken
De beste tijd om Nationaal Park Torotoro te bezoeken is tijdens het droge seizoen, dat meestal valt tussen mei en oktober. In deze maanden zijn de omstandigheden ideaal voor wandelen en andere buitenactiviteiten.
Hoe Voorbereiden
Het is aan te raden om geschikte kleding mee te nemen voor het wisselende klimaat, evenals wandelschoenen, een hoed en zonnebrandcrème. Houd er ook rekening mee dat voor sommige gebieden van het park toegangsvergunningen vereist kunnen zijn.
Diensten en Accommodatie
Er is een verscheidenheid aan accommodaties en diensten beschikbaar in en rondom het park, variërend van eenvoudige onderkomens tot luxueuze ecolodges.
Er zijn verschillende nabijgelegen steden waar bezoekers accommodatie kunnen vinden. Enkele daarvan zijn:
- Torotoro: Dit is de dichtstbijzijnde nederzetting bij het park en biedt diverse accommodatieopties, van eenvoudige pensions tot comfortabelere hotels en lodges. Verblijven hier is handig voor snelle en gemakkelijke toegang tot het park.
- Cochabamba: Hoewel Cochabamba ongeveer 140 km van het park verwijderd is, is het een grotere stad met een breed scala aan accommodatiemogelijkheden. Het is een goede keuze als bezoekers hun parkbezoek willen combineren met een langer verblijf in de stad.
- Aiquile: Aiquile is een andere nabijgelegen stad, gelegen op ongeveer 70 km van het park. Hoewel het een meer afgelegen optie is, biedt het enkele accommodatiekeuzes voor bezoekers die het gebied en de omgeving willen verkennen.
Hoe er te komen
De meest handige manier om Torotoro te bereiken is vanuit de stad Cochabamba. Er zijn twee vervoersopties beschikbaar: bussen en "surubies" (gedeelde voertuigen).
Bussen hebben vaste vertrektijden en bieden regelmatige service naar Torotoro. Je kunt ze vinden op de hoek van Mairana Street en Av. República. Het tarief is ongeveer 35 Bolivianos en de reistijd is meestal 4 tot 5 uur.
De meest praktische en snelle optie zijn de "surubies". Deze gedeelde voertuigen vertrekken zodra ze vol zijn en zijn ook te vinden op de hoek van Mairana Street en Av. República. Hoewel de prijs vergelijkbaar is met die van bussen, zijn "surubies" vaak sneller op de reis naar Torotoro.
Wanneer je terugkeert van Torotoro naar Cochabamba, kun je dezelfde vervoersoptie gebruiken. Het is raadzaam om voor 14.00 uur bij de halte te zijn om de mogelijkheid te hebben om voor 20.00 uur Cochabamba te bereiken. Dit stelt je in staat om van een lichte avondmaaltijd te genieten en vroeg uit te rusten om de volgende dag energiek te zijn.
Het is belangrijk op te merken dat reizen in de ochtend niet praktisch is, omdat activiteiten in Torotoro meestal heel vroeg beginnen, en je mogelijk te laat aankomt. In dat geval moet je wachten tot de volgende dag om deel te nemen aan de geplande activiteiten.
Houd er rekening mee dat dienstregelingen en de beschikbaarheid van vervoer kunnen variëren, dus het is aan te raden om voor je reis actuele informatie te verifiëren.
Behoud van het Park en Duurzaam Toerisme
Uitdagingen voor Behoud
Ondanks zijn status als nationaal park, staat Torotoro voor een reeks uitdagingen op het gebied van behoud. Dit omvat het beheren van de toestroom van bezoekers en het vinden van een balans tussen toerisme en het beschermen van het unieke ecosysteem van het park.
Hoe Bezoekers Kunnen Bijdragen aan Duurzaam Toerisme
Bezoekers kunnen bijdragen aan het behoud van Torotoro door de regels van het park te volgen, zoals geen afval achterlaten, de dieren niet voeden en de beschermde gebieden respecteren. Op deze manier kunnen ze ervoor zorgen dat het park in de komende jaren een toevluchtsoord voor biodiversiteit blijft.