Nationaal Park Tunari in Cochabamba, Bolivia

Ontdek een fascinerende reis door het Nationaal Park Tunari, het natuurwonder gelegen in de indrukwekkende Boliviaanse Andes. Met zijn machtige bergtoppen, verbazingwekkende biodiversiteit en een cultuur rijk aan geschiedenis, biedt dit park een unieke ervaring voor avontuurlijke reizigers, natuurliefhebbers en leergierige toeristen.

Inleiding tot Nationaal Park Tunari

Geografische Locatie

Gelegen in het noordwesten van het departement Cochabamba, Bolivia, met de Tunari-bergketen als meest opvallende geografische kenmerk, biedt dit park een ongelooflijke diversiteit aan landschappen, variërend van torenhoge bergen en weelderige bossen tot serene Andesmeren, verspreid over verschillende provincies en gemeenten in de regio. Het is specifiek gelegen in de provincies Ayopaya, Quillacollo, Tapacarí, Cercado en Chapare.

De betrokken gemeenten in het Nationaal Park Tunari zijn Independencia, Morochata, Tiquipaya, Quillacollo, Vinto, Colcapirhua, Sipe Sipe, Tapacarí, Cochabamba, Sacaba, Colomi en Villa Tunari. Deze gemeenten maken deel uit van het invloedsgebied van het park, essentieel voor het ecosysteem en verbonden met de lokale gemeenschappen.

Geografische Coördinaten

Het valt binnen de geschatte geografische coördinaten van het referentiegebied. Deze coördinaten zijn:

• Zuidbreedte: 16° 54′ 17.1″ tot 17° 33′ 26.6″
• Westerlengte: 66° 44′ 09.03″ tot 65° 54′ 18.3″

Deze coördinaten bepalen de geografische ligging van het park, dat zich uitstrekt binnen deze breedte- en lengtegraden. Het is belangrijk op te merken dat de opgegeven coördinaten bij benadering zijn en enigszins kunnen variëren in verschillende bronnen of geografische referentiesystemen.

Geschiedenis en Erkenning als Nationaal Park

Nationaal Park Tunari werd officieel opgericht op 28 juni 1979, onder de Spaanse naam "Parque Nacional Tunari", op basis van een solide juridische basis bestaande uit Supreme Decreet nr. 6045, Wet 253 van 4 november 1963, en Supreme Decreet 15872 van 6 augustus 1978. Deze juridische instrumenten waren fundamenteel voor de erkenning en oprichting van het park als een belangrijk beschermd gebied.

Later, door Wet 1262 van 13 september 1991, werden de grenzen van het park uitgebreid. Deze maatregel weerspiegelt de voortdurende inzet om een groter gebied binnen Nationaal Park Tunari te beschermen en te behouden, om zo de waardevolle biodiversiteit en unieke ecosystemen te waarborgen.

Gelegen in het hart van Bolivia, beslaat het park ongeveer 309.091 hectare, wat gelijk staat aan ongeveer 3.090 vierkante kilometer. De geografische coördinaten variëren van 65°55′ tot 66°44′ westerlengte en van 16°55′ tot 17°34′ zuiderbreedte. Dit uitgestrekte terrein herbergt een opmerkelijke diversiteit aan landschappen en ecosystemen, waardoor het een unieke en bevoorrechte plek is voor natuurbehoud en een verrijkende ervaring voor bezoekers.

Doelstellingen van het Park

Het werd opgericht met een aantal duidelijke doelstellingen voor ogen. Onder de belangrijkste doelstellingen van de oprichting zijn:

1. Bescherming van Watervoorraden: Het park streeft ernaar de waterbronnen binnen zijn territorium te beschermen en te behouden. Dit omvat de bescherming van rivieren, beken en meren, evenals het behoud van aquatische ecosystemen die van deze bronnen afhankelijk zijn.
2. Behoud van Bosgebieden: Het park wil ervoor zorgen dat de waardevolle bossen die het herbergt, behouden blijven. Deze bossen spelen een cruciale rol in koolstofopslag, biodiversiteitsbehoud en bodembescherming. Het behoud van deze bosgebieden draagt bij aan het in stand houden van de gezondheid en balans van ecosystemen.
3. Bevordering van Herbebossingsinspanningen: Het park heeft ook als doel herbebossing te bevorderen in gebieden die zijn aangetast door menselijke activiteiten of natuurrampen. Het planten van inheemse bomen en het herstellen van aangetaste gebieden zijn belangrijke acties om de gezondheid van het ecosysteem te verbeteren en de biologische diversiteit te behouden.

In termen van beheerscategorie is Nationaal Park Tunari aangewezen als een "Nationaal Park." Deze categorie impliceert dat het beschermde gebied van groot belang is voor natuurbehoud en dat er speciale beheers- en beschermingsmaatregelen gelden. Als Nationaal Park is het doel om de natuurlijke en culturele waarden van het gebied te behouden, terwijl bezoekers toegang en plezier kunnen hebben onder regels en beperkingen die zijn opgesteld om negatieve effecten op het natuurlijke milieu te minimaliseren.

Totaal Beschermd Gebied

Volgens de oprichtingswet van het park werd het gebied vastgesteld op ongeveer 300.000 hectare.

Echter, digitale bestanden van het Geografisch Informatie Systeem (GIS) kunnen een iets andere meting geven. Volgens deze bestanden bedraagt het beschermde gebied ongeveer 328.878 hectare.

Het is belangrijk op te merken dat verschillen in metingen kunnen voortkomen uit verschillende berekeningsmethoden of updates die in de loop van de tijd zijn aangebracht in geografische informatie. In ieder geval weerspiegelen beide cijfers het uitgestrekte gebied van het park, dat een waardevolle beschermde ruimte is voor biodiversiteitsbehoud en natuurbeleving.

Geologie

Fysiografie

Het maakt deel uit van de fysiografische provincie van de Oostelijke Cordillera in Bolivia. Geomorfologisch bestaat het uit een verscheidenheid aan kenmerken, waaronder bergkammen, bergen, heuvels en vlaktes.

Het park strekt zich uit over een breed hoogtebereik, variërend van 2.200 meter boven zeeniveau tot 4.400 meter boven zeeniveau. Deze variatie in hoogte draagt bij aan de diversiteit van landschappen en ecosystemen die in het park te vinden zijn.

Het omvat zowel de regio van de mesothermale droge valleien als de Tunari-bergketen. Deze gebieden vertegenwoordigen verschillende levenszones, elk met zijn eigen ecologische en biologische kenmerken. De combinatie van bergachtige gebieden en inter-Andes-valleien creëert een unieke omgeving met een hoge biodiversiteit.

De regio van het park is ook belangrijk in termen van watervoorraden. Met een stroomgebiedsysteem voorziet het in water voor landbouwgronden en levert het water aan de stad Cochabamba. Het beschermen van deze hulpbronnen is essentieel voor het behoud van milieuduurzaamheid en watervoorziening voor de omliggende regio.

Hydrologie

Het maakt deel uit van de macrobekken van de Amazone-rivier, wat betekent dat het zich in een regio bevindt die bijdraagt aan het stroomgebied van de Amazone-rivier. Het park bestaat uit drie hoofdstromen: de rivieren Beni, Grande (ook wel Guapay genoemd) en Sécure.

Water stroomt door deze bekken en de microbekken van de Tunari-bergketen, waarbij twee hoofdwaterscheidingen worden gevormd. De noordelijke waterscheiding van het park levert water aan twee hydrografische systemen van het Amazonebekken: de rivier de Beni in het noordwesten en de rivier de Mamoré in het noordoosten, via de rivier de Chapare. Deze rivieren zijn belangrijke zijrivieren van de Amazone-rivier en spelen een cruciale rol in het hydrologische systeem van de regio.

Aan de andere kant bestaat de zuidelijke waterscheiding van Nationaal Park Tunari uit de microbekken aan de zuidhelling. Deze microbekken leveren water aan het stroomgebied van de rivier de Rocha en voeden ook ondergrondse afzettingen in de valleien door infiltratie. De rivier de Rocha is een belangrijke rivier in de regio Cochabamba, en het stroomgebied is van vitaal belang voor de watervoorziening van landbouwgronden en de stad Cochabamba.

De hydrologie van Tunari speelt een cruciale rol in de watervoorziening en het ecologisch evenwicht, zowel binnen als buiten het park. Het behoud van deze stroomgebieden en de bescherming van watervoorraden is van het grootste belang voor het waarborgen van milieuduurzaamheid en het welzijn van de lokale gemeenschappen.

Klimaat

Het park heeft verschillende klimatologische kenmerken, afhankelijk van de hoogte en geografische locatie. Op de hellingen is het klimaat gematigd of mesothermaal, met jaarlijkse neerslagniveaus onder de 600 mm. Deze zone komt overeen met de Inter-Andes droge valleien, waar de temperaturen meestal gematigd zijn.

Daarentegen is het klimaat in de bergachtige gebieden van het park koud en vochtig. Hier bereikt de gemiddelde jaarlijkse neerslag ongeveer 1.200 mm. De temperaturen in deze gebieden zijn meestal lager door de hoogte en de invloed van de Tunari-bergketen.

Deze klimatologische verschillen dragen bij aan de diversiteit van ecosystemen en microklimaten binnen Nationaal Park Tunari. De Inter-Andes droge valleien zijn bevorderlijk voor vegetatie die is aangepast aan drogere omstandigheden, terwijl de bergachtige gebieden bossen en andere vochtiger ecosystemen herbergen.

Ecologie en Biodiversiteit

Ecoregio’s

Het omvat en bevindt zich binnen drie hoofd-ecoregio’s: de Noordelijke Puna, de Yungas en de Inter-Andes droge bossen.

Noordelijke Puna is een ecoregio die wordt gekenmerkt door zijn grote hoogte en koude klimaat. Het wordt gevonden in de hoogste gebieden van de Andes en bestaat uit graslanden op grote hoogte en vegetatie die is aangepast aan extreme omstandigheden. Het park draagt aanzienlijk bij aan deze ecoregio en beslaat ongeveer 71% van het totale gebied. Het behoud van dit deel van het park is van groot belang voor het behoud van de ecosystemen van de Noordelijke Puna.

Aan de andere kant is de Yungas een ecoregio die bekend staat om zijn hoge biodiversiteit en vochtige klimaat. Ze bevinden zich op de oostelijke hellingen van de Andes en worden gekenmerkt door nevelwouden en een grote verscheidenheid aan planten- en diersoorten. Hoewel het een kleiner deel beslaat in vergelijking met de Noordelijke Puna, blijft het een belangrijke bijdrage leveren aan deze ecoregio.

Inter-Andes droge bossen zijn een ecoregio die zich in de lagere gebieden van de Andes bevindt en wordt gekenmerkt door een droger klimaat. Deze ecoregio heeft vegetatie die is aangepast aan semi-aride omstandigheden en een diversiteit aan soorten die zijn aangepast aan droogte. Het speelt ook een belangrijke rol in het behoud van deze ecoregio en draagt bij aan het behoud en de bescherming ervan.

Flora

Binnen het park kunnen twee verschillende fytogeografische zones worden geïdentificeerd in de Tunari-bergketen.

De eerste zone komt overeen met de hellingen en omvat de valleien en semi-aride bergen van de bergketen. In deze zone wordt de vegetatie gekenmerkt door een xerofyten-boomlaag, waar soorten zoals molle (Schinus molle), algarrobo (Prosopis juliflora), k’inhi (Acacia macracantha), kishuara (Buddleja hypoleuca) en thola (Baccharis dracunculifolia) voorkomen. Deze soorten zijn aangepast aan droge omstandigheden en hoge temperaturen, waardoor ze kunnen overleven in semi-aride omgevingen.

De tweede fytogeografische zone bevindt zich op de gronden van de semi-vochtige Hoge Andesbodem, die overeenkomt met het bergachtige gebied van Nationaal Park Tunari. In deze zone zijn graslanden te zien op de hellingen en gordels van bomen en struiken in de lagere gebieden. Tot de meest representatieve soorten behoren kewiña (Polylepis besseri) en hoogland-kishuara (Buddleja coriacea). De ondersoort Polylepsis besseri subtusalbida, exclusief voor de Tunari-bergketen en te vinden in kewiña-bossen, valt op. Deze bomen en struiken dragen bij aan de vorming van een uniek ecosysteem in het berggebied.

Fauna

Het park herbergt verschillende diersoorten, waaronder zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën. Tot nu toe zijn er 30 soorten zoogdieren, 163 vogelsoorten, twee soorten reptielen en twee soorten amfibieën geïdentificeerd.

Onder de vogels die de kewiña-bossen (Polylepis spp.) van het park bewonen, zijn vier endemische soorten geregistreerd: Oreotrochilus adela, Aglaeactis pamela, Asthemes heterura en Poospiza garlepi. Het is belangrijk op te merken dat Poospiza garlepi bedreigd is. Daarnaast zijn kwetsbare soorten zoals Sicalis luteocephala, Saltator rufiventris, Oreomanes fraseri en Diglossa carbonaria te vinden. Ook de aanwezigheid van Leptastenura yanacensis, een soort met hoge onderzoeks- en conserveringsprioriteit, is opmerkelijk.

Ecologische Belang en Behoud

Het park speelt een cruciale rol in het behoud van bergecosystemen en dient als een belangrijk toevluchtsoord voor bedreigde fauna en flora. Het behoud ervan is essentieel voor de milieuduurzaamheid van de regio en voor het behoud van het ecologische evenwicht.

Belangrijkste Attracties en Bezienswaardigheden

Top van de Cerro Tunari

De top van de Cerro Tunari, de hoogste berg in de Cordillera van Cochabamba, is een van de belangrijkste attracties van het park. Het biedt bezoekers een ongelooflijk panoramisch uitzicht op de omgeving en een onvergetelijke wandelervaring.

Andesmeren

Het park herbergt tal van Andesmeren op grote hoogte, elk van adembenemende schoonheid. Elk meer biedt een uniek landschap en ervaring, variërend van rustige blauwe wateren tot oevers omringd door dieren in het wild.

Het Puya Raimondii-bos

Nationaal Park Tunari is ook de thuisbasis van een van ‘s werelds zeldzaamste bossen, het Puya Raimondii-bos (in het Spaans: El Bosque de Puya Raimondii). Deze endemische planten, waarvan sommige hoogtes van wel 10 meter kunnen bereiken, zijn een adembenemend gezicht en een echt natuurwonder.

Activiteiten en Ervaringen

Wandelen en Trekking

Het park biedt een breed scala aan wandel- en trekkingroutes, variërend in moeilijkheidsgraad en duur. De paden leiden bezoekers door diverse landschappen, van dichte bossen tot bergtoppen en pittoreske meren.

Vogels Spotten

Dankzij zijn rijke biodiversiteit is het park een paradijs voor vogelaars. Met een beetje geduld en geluk kunnen bezoekers enkele van de zeldzaamste en mooiste vogelsoorten van Bolivia spotten.

Landschapsfotografie

Voor fotografen is het park een droom die uitkomt. De adembenemende landschappen, het wildleven en het unieke licht bieden eindeloze mogelijkheden om prachtige beelden vast te leggen.

Praktische Informatie voor Bezoekers

Hoe te Bereiken

Het park is toegankelijk vanuit de stad Cochabamba, gelegen in het centrum van Bolivia. Hier zijn enkele opties om bij het park te komen:

1. Met de auto: Vanuit Cochabamba kunt u de weg in noordwestelijke richting nemen naar de provincies Ayopaya, Quillacollo, Tapacarí, Cercado en Chapare, die het park omvatten. Zorg ervoor dat u een bijgewerkte kaart heeft en volg de aanwijzingen om de verschillende gebieden van het park te bereiken die u wilt bezoeken.
2. Met het openbaar vervoer: U kunt een bus nemen van Cochabamba naar nabijgelegen steden rond Nationaal Park Tunari, zoals Quetena Chico, Quetena Grande, Polques of Huayllajara. Eenmaal in deze steden kunt u het park bereiken via lokale vervoersdiensten of wandeltochten, afhankelijk van de exacte locatie die u wilt verkennen.
3. Georganiseerde Rondleidingen: Een andere optie is om deel te nemen aan een georganiseerde tour vanuit Cochabamba. Deze tours omvatten meestal vervoer van de stad naar het park, gidsen, en kunnen u een comfortabelere en uitgebreidere ervaring bieden.

Vergeet niet om uw reis van tevoren te plannen, de wegomstandigheden te controleren en veiligheidsrichtlijnen te volgen. Bovendien wordt aanbevolen om actuele informatie over routes en toegang tot het park te raadplegen, aangezien deze onderhevig kunnen zijn aan veranderingen.

Beste Tijd om te Bezoeken

Het klimaat in Nationaal Park Tunari varieert gedurende het jaar, maar over het algemeen worden de droogste maanden tussen mei en september beschouwd als de beste tijd om te bezoeken. Elke seizoen biedt echter zijn eigen wonderen en unieke ervaringen.

Accommodatie in de Buurt van het Nationaal Park

Er zijn verschillende accommodatiemogelijkheden in de buurt van het park, variërend van luxe hotels tot rustieke campings. Het wordt aanbevolen om van tevoren te reserveren, vooral tijdens het hoogseizoen.

No.	Accommodatie	Locatie	Bedden	Kamers	Prijs Bs
1	Hostal Uturunku	Quetena Chico	18	7	40 en 150
2	Hostal Jaqueline	Quetena Chico	27	6	40 en 120
3	Community Hostel Volcán Licancabur	Quetena Grande	8	8	50, 70 en 130
4	Hostal Rumi Tambo	Quetena Grande	6	22	35 en 80
5	Polques Community Center (Quetena Grande community project)	Polques	—	—	6 (67442484)
6	Hostal Efames	Polques	22	4	35
7	Hostal Árbol de Piedra	Huayllajara	33	7	30 en 150
8	Hostal Los Andes	Huayllajara	34	6	30 tot 35
9	Hostal Rincón de Huayllajara	Huayllajara	22	8	30, 40 en 130
10	Hostal Cordillera	Huayllajara	22	10	35, 40 en 130
11	Hostal Luna Dorada	Huayllajara	31	8	35, 110, 120 en 130
12	Hostal Flamenco	Huayllajara	24	4	30
13	Hostal Altiplano	Huayllajara	39	8	40
14	Hostal Cristal	Huayllajara	24	6	35 en 125
15	Hostal Chururu	Laguna Colorada	36	7	35
16	Hostal Rosita	Laguna Colorada	30	5	30
17	Hostal Laguna Colorada	Laguna Colorada	28	5	30
18	Hostal Condori	Laguna Colorada	30	7	30

Parkregels en Veiligheidsaanbevelingen

Het park hanteert verschillende regels om zijn kwetsbare ecosysteem te beschermen. Het is belangrijk dat alle bezoekers zich vertrouwd maken met deze regels en de veiligheidsaanbevelingen opvolgen om een veilige en milieubewuste bezoekervaring te garanderen.

Culturele en Sociaaleconomische Impact

Relatie met Lokale Gemeenschappen

Het park is een integraal onderdeel van de lokale gemeenschappen, waarvan velen afhankelijk zijn van het park voor hun levensonderhoud en economische ontwikkeling. Het parkbeheer betrekt actief lokale gemeenschappen bij het nemen van beslissingen en de uitvoering van behouds- en duurzame ontwikkelingsprogramma’s.

Bijdrage aan Toerisme en de Lokale Economie

Toerisme heeft economische kansen gegenereerd voor de lokale gemeenschappen. De aanwezigheid van bezoekers heeft geleid tot de ontwikkeling van toeristische diensten zoals accommodaties, restaurants en gidsen, wat werkgelegenheid creëert en bijdraagt aan de economische groei van de regio.

Wetenschappelijk Onderzoek en Milieueducatie

Huidige en Eerdere Onderzoeksprojecten

Tunari is het onderwerp geweest van talrijke wetenschappelijke onderzoeksprojecten die hebben bijgedragen aan het begrijpen en behouden van zijn biodiversiteit. Deze projecten omvatten studies over flora, fauna, hydrologie en klimaatverandering, naast andere onderwerpen.

Milieueducatieprogramma’s

Het park bevordert milieueducatieprogramma’s voor zowel bezoekers als lokale gemeenschappen. Deze programma’s zijn gericht op het vergroten van het bewustzijn over het belang van natuurbehoud en het stimuleren van duurzame praktijken in het toerisme en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen.

Huidige en Toekomstige Bedreigingen en Uitdagingen

Klimaatverandering

Klimaatverandering vormt een grote bedreiging voor het park en de regio Tunari. Stijgende temperaturen, veranderde neerslagpatronen en extreme weersomstandigheden kunnen de ecosystemen en het wild van het park aantasten, waardoor het langdurige behoud in gevaar komt.

Verstedelijking en Ontwikkeling

Stedelijke groei en ontwikkeling in de omliggende gebieden kunnen druk uitoefenen op de natuurlijke hulpbronnen en ecosystemen van Tunari. Ontbossing, vervuiling en habitatfragmentatie zijn belangrijke uitdagingen die goed beheerd moeten worden om hun impact te beperken.

Behouds- en Ontwikkelingsplannen

Langetermijnplannen voor behoud zijn geïmplementeerd, met maatregelen om ecosystemen te beschermen en te herstellen, gemeenschapsbetrokkenheid te bevorderen en het parkbeheer te versterken. Deze plannen zijn erop gericht om de duurzaamheid en biodiversiteit van het park voor toekomstige generaties te waarborgen.

Duurzaamheidsinitiatieven en Milieuverantwoordelijkheid

Er worden initiatieven uitgevoerd om duurzaamheid en milieubewustzijn te bevorderen in Nationaal Park Tunari. Dit omvat het bevorderen van duurzame toerismepraktijken, goed afvalbeheer en milieueducatie voor bezoekers en lokale gemeenschappen.